Her şey yurtdışında yaşayan kardeşlerimizle gönül bağımızı nasıl arttırabiliriz diye kendimize sorduğumuzda başladı. İstiyorduk ki orada yaşayan çocuklarımızın gönüllerine girelim ve anavatanlarıyla olan gönül kapıları açık kalsın, bağlarını koparmasınlar. İstiyorduk ki Türkiye’de ki hayatlardan, sevinçlerden ve hüzünlerden haberleri olsun ve beraber üzülüp beraber sevinelim.

Kalıcı bir etki bıraksın istedik hayal dünyalarında, büyüdükçe hayalleri de kendileriyle beraber büyüsün ve Türkçe’nin bu paylaşımdaki etkisini görsünler istedik. Günümüz gerçekliği haline gelmiş olan sanal dünyadan uzak kalarak bu iletişimi sadece mektup ile gerçekleştirebilirdik. Kalemi ellerine aldıklarındaki özgürlüğü ve anlatabileceklerinin sınırsızlığını görsünler istedik. Büyüklerimizin yaşadığı ama artık günümüzde pek yeri olmayan mektup beklemek kavramını tatsınlar, zamanı yavaşlatsınlar istedik.

Belli mi olurdu şimdi mektuplaşan çocuklar belki de biraz daha büyüyünce tanışmak ve bu sefer karşılıklı konuşmak isterler. Bir gönül köprüsü kurmak ve Türkçemizle paylaşımlarımızı arttırmak olan amacımız genişleyerek büyür ve sadece Avrupa değil Türkiye ile gönül bağı olan dünyadaki tüm Türkçe sevdalıları ve Türkçe konuşan insanlar için bir çıkış noktası olur Türkiye ile Türkçe mektuplaşmak.

Bu vesileyle Almanya’daki meslektaşım Gülnaz Çelen KOÇ ile çıktığımız yolda Dursunbey İlçe Milli Eğitim Müdürümüzün izni ve destekleri, projemize katkı sunan Dursunbey İmam Hatip Ortaokulu, Atatürk Ortaokulu, Mustafa Korkmaz Anadolu Lisesi, Sadullah Özer İlkokulu ve 125.Yıl İMKB Yatılı Bölge Ortaokulu öğrencileri, öğretmenleri ve idarecilerine; Almanya’da bu projenin gerçekleşmesine izin veren Münih Türk Başkonsolosluğuna, bizlere inanan ve destek veren veli ve öğrencilerimize teşekkürlerimizi bir borç biliriz…