Kıymetli Öğretmenlerim;

Türlü acılara gark olmuş dünyamızda tek dişi kalmış canavarın, kendisinden olmayana biçtiği ya ölüm ya da kölelik kaftanı artık dayanılası değildir. Daha fazla gelişmişlik adına seküler bir anlayışla bütün çabamızı harcadığımız fennin ve tekniğin merkezine , insanı ve insan olmayı almayan, safi ,bilgi güçtür anlayışı ile hareket eden ve insanı tanrılaştıran ve tanrılaşan insanın her şeyi kontrol etmeye kalkan kötü ruhlu bir canavara dönüşmesine hep birlikte şahit oluyoruz.

İnsanları akademik olarak eğitip ahlaki yönden eğitmemek toplumun başına en büyük belaları açmak demektir. Bizler , ilmin ; şahsi ve hayati menfaatlerimiz için vasıta edilmesine ve daha fazla istismar edilmesine ve de tekniğin daha da putlaştırılmasına bu günden tezi yok müsaade etmemeliyiz.

Korkarım bu gidişle, kendi ördüğümüz kozaların içinde hapsolmuş özgürlüğün tadını hiç bilemeyecek ipek böcekleri gibi olacağız. Kendi ürettiğimiz makinelerin kölesi olacağız.

Bizler ne yazık ki insanın bir ruhu olduğunu dünyevi hırslarımızın kölesi olmakla unuttuk. Zannettik ki başarılı olmak mutlu olmaktır. Fakat bunun böyle olmadığını çağımızın modern tabir edilen yaşam tarzını benimsemiş her bir ferdi olarak hepimiz çok acı bir şekilde gördük ama hala çocuklarımızın da bizim gibi olması için var gücümüzle çalışıyoruz ki , bu da tarif edilemez ve anlaşılamaz tutumlarımızdan biridir.

Her ne kadar Olimpos Dağı’nın çocuklarının hayasızca akınlarından bir yenisi olan 15 Temmuz’un o karanlık gecesinde onlarla saf tutan insan suretliler bizim tezgahlarımızdan geçmiş ise de ve bu vebal de bize ait olsa da Rabbim’in izniyle gövdelerini siper ederek durduran Hira Dağı’nın evlatlarını da bizler yetiştirdik ki , bu onur da bizlerindir.Aydınlığa dönen o kara geceden biz öğretmenlerin çıkaracağı çok dersler vardır.

Dilce susup bedence konuşulan bir çağda, insanın gölgesiyle tanımlandığı bir çağda, iyilik yapanın mükafat bekleyerek tefeci durumuna düştüğü bu çağda bizler , Yaradılanı Yaradan’dan ötürü sevmek ve hayatın merkezine yeniden insanı almak zorundayız.

  

Öğretmenim;

Avucumuzdaki kelebeklerimiz , biricik yavrularımızı avucumuzdan kaçırmak ya da boğup öldürmek arasındaki ince çizgi senin maharetli ellerinde, ipek yüreğinde, aydınlık zihninde…

Bu duygu ve düşüncelerle;

Başta Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere daha dün aramızda iken bugün ebediyete uğurladığımız çok kıymetli kardeşimiz İsmail AKKOYUN’u ve ebediyete uğurladığımız tüm eğitim çalışanlarımızı, uğrunda öldükleri şu toprakları bize vatan eyleyen tüm şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.

Emekliye ayrılmış öğretmenlerimize, sağlık ve mutluluk içerinde bir hayat diliyor ve mesleğe yeni başlayan ve bu gün burada asil öğretmenliğe geçişlerini bir yeminle taçlandıracağımız öğretmenlerimizi can-ı gönülden kutluyorum.

Dünyaya nizam getirme ülküsünde olan ve çok uzun yıllardır duraksayan bu yüce millet siz öğretmenlerimizin sayesinde bu medeniyet iddiasını muhakkak yerine getirecektir.

Her birinizin o mübarek ellerinden öpüyor , sağlık ve esenlik dolu bir gelecek diliyorum.

24/11/2016

Ümit GÖKDEMİR

İlçe Milli Eğitim Müdürü